Klasycyzm
Styl klasycystyczny to najdłużej obecny w kulturze europejskiej pojęcie aranżacji wnętrz. Nawiązuje do tradycji antycznych miast greckich i starożytnego Rzymu, choć przez lata wiele elementów zmieniano, modyfikowano, a sam styl doczekał się również wersji regionalnych, ponieważ jego interpretacje wyglądały różnie w poszczególnych krajach.
Styl z solidną podporą
Podstawowym elementem dekoracyjnym w stylu klasycznym są kolumny. Inspiracją do ich stosowania były oczywiście starożytne budowle, które kolumny wykorzystywały jako elementy nośne. We wnętrzach nie trzeba jednak kolumn pojmować tak wąsko. Stosuje się je także jako motywy zdobnicze, a także wykorzystuje na przykład same zwieńczenia kolumn w celu nadania poszczególnym elementom wystroju i dodatkom pożądanego charakteru.
Styl, w którym rządzi symetria
Styl klasyczny powtarza jedno z fundamentalnych założeń starożytnej architektury, którą postrzegano przez pryzmat matematyki. Chodzi o szerokie stosowanie symetrii. Im bardziej symetryczny dany obiekt, tym bliższy ideału, w związku z czym właśnie symetria stanowi podstawowy środek wyrazu przy projektowaniu choćby elementów dekoracyjnych. Dziś zamiłowanie do symetrii uzasadnia się nawet na poziomie behawioralnym, a wnioski z prac naukowych sugerują, że symetryczne wnętrza sprzyjają uspokojeniu i pozwalają dobrze wypocząć.
Nie należy jednak uznawać stylu klasycznego jedynie za odpowiedni do sypialni czy salonów. Ze względu na czystość linii i raczej umiarkowaną ilość przedmiotów stanowiących wyłącznie dekorację, tego rodzaju aranżacje doskonale pasują do wnętrz użytkowych i reprezentacyjnych.
Komplet – pojedyncze elementy nie mają znaczenia
Bardzo istotną cechą stylu klasycznego jest jego kompletność i estetyczna spójność. Nie tylko należy zadbać o zachowanie odpowiednich płaszczyzn i osi symetrii, ale także o to, aby wyposażenie wnętrza było maksymalnie jednolite. Nie chodzi oczywiście o to, żeby w kuchni umieszczać dwie płyty grzejne, a w sypialni dwa małżeńskie łoża, ale wszystkie meble zdecydowanie powinny pochodzić z tego samego kompletu.
Takie podejście gwarantuje utrzymanie maksymalnej spójności estetycznej, a poza tym pozwala uporządkować wnętrze. Jest to problematyczne jedynie w przypadku prób modernizacji wnętrza albo dokupienia do niego kolejnych elementów, ponieważ często oznacza konieczność dokonania większych zmian.
Naturalnie, ale bogato
Styl klasyczny z konieczności jest stylem naturalnym, ale na pewno nie minimalistycznym. Materiały wykończeniowe to trwałe mieszanki mineralne, a także płyty kamienne, natomiast meble wykonuje się z drewna, okucia zaś z brązu lub metali złoconych. Bogactwo widać również w wyborze tkanin: dominują szlachetne gatunki wełny, a także jedwab. Stosowanie tkanin syntetycznych jest praktycznie niemożliwe, a meble tapicerowane wykańcza się zwykle pierwszorzędną skórą.
Styl klasyczny zamiłowanie do natury wyraża także przywiązaniem do łagodnych, delikatnych kolorów. Dominuje biel i odcienie beżu lub écru, natomiast z barw bardziej wyrazistych zawsze na pierwszym miejscu znajdował się kolor niebieski. Zdecydowanie unika się aranżacji krzykliwych, przesadnie kontrastowych lub wielobarwnych. Rolę dekoracyjną pełnią w klasycyzmie przede wszystkim kształty, a nie kolory.
Należy zadbać o to, by klasyczne wnętrza zawsze były dobrze oświetlone. Stosuje się zarówno punktowe źródła światła, jak i dość mocne, ale rozproszone oświetlenie główne i jest to w zasadzie jedyny przypadek, w którym nowoczesność dobrze łączy się z klasycznymi koncepcjami wnętrzarskimi.
