Minimalizm
Minimalizm jako spójna koncepcja aranżacyjna jest dość młody, ponieważ został spopularyzowany w latach 80. Jego założenia zostały jednak sformułowane dużo wcześniej, a powiązać je można z Bauhausem. Właśnie od tego stylu wywodzi się zamiłowanie do prostych form wynikających wyłącznie z funkcji. Dzisiejsze oblicze minimalizmu jest jednak odrobinę inne.
Funkcja z pomysłem
Bauhaus to styl, który unika fantastycznych kształtów. Minimalizm złagodził nieco te wymogi, ponieważ formuła tego stylu dopuszcza dekoracyjny kształt, o ile nie zaburza on funkcji. Tam więc, gdzie Bauhaus proponuje na przykład prosty taboret, minimalizm dopuszcza ustawienie krzesła na fantazyjnej podstawie, pod warunkiem dostosowania jej do funkcji. Podobnych zmian wprowadza się sporo i powstają w ten sposób wnętrza, które są co prawda sterylne i bardzo funkcjonalne, jednak znacznie bardziej zróżnicowane i indywidualne.
Oszczędność nie tylko w formie
To kolejna różnica między minimalizmem a jego stylem macierzystym. O ile bowiem Bauhaus zakłada po prostu wykorzystanie materiałów w takiej formie, w jakiej się je produkuje, to minimalizm narzuca pewne ograniczenia. Tutaj bowiem jasno stwierdza się, że wnętrze musi być oszczędne w formie, ale także kolorystyka nie może być zbytnio rozbudowana. Wcześniejsze style nie precyzowały tego wymogu, natomiast minimalizm narzuca pewne ograniczenia, które jednak nie są określone z maksymalną precyzją.
Więcej materiałów
Styl minimalistyczny nieco stracił na popularności na przełomie wieków. Był zbyt surowy i zbyt prosty w odbiorze. Projektanci odświeżyli tę koncepcję, znosząc jedno z ograniczeń, które nie zostało nigdy wypowiedziane wprost, ale raczej było milcząco przyjmowane jako „spadek” po wcześniejszych stylach. Wprowadzono możliwość niemal nieograniczonego łączenia materiałów. Zniesienie tego limitu pozwoliło na odkrycie minimalizmu na nowo. Co prawda w mocy pozostają ograniczenia dotyczące choćby ilości kolorów i prostoty form, ale te same elementy wykonane z różnych materiałów mają już odmienny charakter, co znacznie ułatwia aranżacją większych przestrzeni.
Doskonały do małego wnętrza
Styl minimalistyczny jest dziś zalecany szczególnie inwestorom, chcącym urządzać niewielkie domy i mieszkania. Dzięki ograniczeniu liczby mebli i dodatków odzyskuje się cenną przestrzeń, natomiast nieszafowanie kolorami i stosowanie przede wszystkim białego tła optycznie powiększa i rozjaśnia wnętrze. Zabieg ten sprawdza się także w obiektach użyteczności publicznej, jednak wówczas zaleca się jednak wzbogacenie wnętrza o dodatkowe efekty barwne. „Surowy” minimalizm jest stylem zimnym i neutralnym emocjonalnie, co nie wszystkim przypada do gustu.
Styl do zrozumienia
Meble minimalistyczne często przyjmują nietypowe kształty. Muszą przy tym zachować ergonomię, ale nie jest rzadkością integrowanie funkcji wielu mebli w jednej bryle. Stół może stać się dodatkowo biurkiem lub blatem roboczym, a także gazetownikiem. Tylko od fantazji projektanta zależy, jak daleko posunie się z łączeniem różnych funkcji.
Interpretacja wnętrz minimalistycznych jest dość trudna. Mimo że cały wystrój najczęściej można sprowadzić do eleganckiego, niemal matematycznego opisu, to jednak wielofunkcyjność tego stylu sprawia, że użyteczności wnętrza nie daje się opisać jako sumy funkcji poszczególnych elementów wystroju. Jest to tym ważniejsze, że poza „czystą” formą minimalizmu można dziś skorzystać również z wielu wariantów czy modyfikacji tej koncepcji.
