Pałacowy
Styl pałacowy wymyka się chwilami klasycznej charakterystyce, ponieważ jest tak naprawdę zlepkiem różnych stylów, w tym Ludwików, czasem nawet stylów wschodnich, bywa, że i klasycznych. Ma swoje podstawowe reguły, więc można go dość precyzyjnie opisać, ale opis ten będzie niespecyficzny. Każdy, kto zna kilka stylów, prawdopodobnie znajdzie powiązania między nimi a wnętrzami pałacowymi.
Królują dekoracyjne formy
W stylu pałacowym wykorzystuje się klasyczne meble: szafy, stoły, krzesła, biurka czy sekretarze. Wszystkie one jednak powinny być projektowane raczej z myślą o estetyce, a nie funkcjonalności. Dziś oczywiście projektanci dbają o ergonomię, ale w przeszłości styl pałacowy służył przede wszystkim wywołaniu zachwytu, nawet jeśli piękne wnętrza nie były praktyczne.
W meblarstwie zdecydowanie dominują ludwiki, czyli przede wszystkim style Ludwika XV i Ludwika XVI, cechujące się miękkimi liniami i bardzo precyzyjnym wykonaniem. Zaleca się, aby w pałacowych wnętrzach przynajmniej część sprzętów była autentyczna. Nawet dziś jest to więc aranżacja dość kosztowna, ale warta większych inwestycji. Można też bazować na reprodukcjach, tutaj jednak należy szczególną uwagę zwrócić na wierność oryginałowi. Nie chodzi tylko o zachowanie kształtu czy koloru, ale także materiału i techniki wykonania.
Proste tło i ozdoba
W stylu pałacowym zawsze dominują jasne barwy i jednokolorowe tło. Ściana powinna być biała, kremowa, écru, ewentualnie z dodatkami pastelowymi. Na niej jednak umieszcza się sztukaterie, które powinny ozdobić także wnęki okienne, sufity i wszystkie inne tego typu miejsca. W tym wariancie kolorystycznym mile widziane są dodatkowe złote elementy.
Mniej znanym obliczem stylu pałacowego jest jego młodsza, ciemna odmiana, w której jasne tło wyraźnie kontrastuje z ciemnymi, brązowymi i czerwonymi barwami. W każdym przypadku ważne jest, aby kolory były nasycone i wyraźne, a granice między nimi dobrze widoczne.
Całość wnętrza nie może być przesadnie krzykliwa. Kontrasty są jak najbardziej na miejscu, jednak nie mogą przypominać tych ze stylów nowoczesnych. Równowaga w pałacowych wnętrzach najczęściej powinna być przesunięta w stronę jasnych barw.
Przeniesienia z innych epok
Styl pałacowy nie bazuje tylko na ludwikach. W aranżacjach należy wykorzystywać motywy charakterystyczne dla innych epok. Mogą to być motywy zwierzęce odtwarzane z wysoką wiernością tak, jak w antyku i neoklasycyzmie, mogą to być rokokowe motywy roślinne czy charakterystyczne dla baroku motywy muszli, liści i akantu wzorowanego trochę na konstrukcjach klasycznych. Jeśli projektant ma naprawdę doskonały zmysł, będzie w stanie połączyć styl pałacowy również z aranżacjami współczesnymi, choć w tym przypadku cała dekoracja uzyska pewien nietypowy, nieszablonowy charakter.
Miejsce i światło
Jak na pałac przystało, wnętrze urządzone w jego stylu, powinno być jasne i przestronne. Z tego też powodu unika się zagracania go zbędnymi meblami i dodatkami w zbyt dużej ilości. Pokój powinien być urządzony tak, aby spora jego część była wolna, ale jednocześnie by nie tworzyły się duże przestrzenie pozbawione funkcji. Można rozstawić szerzej meble wypoczynkowe albo zaaranżować niewielką galerię, ale duża przestrzeń nie może być pusta.
Nie może też być ciemna. Wnętrza pałacowe można oświetlić klasycznymi żyrandolami albo nowszymi rodzajami świateł – zarówno jednobarwnych, jak i RGB, co pozwoli na znaczne unowocześnienie aranżacji, ale też wymaga uwagi, by nie popaść w kiczowate interpretacje.
