Rokoko
Rokoko to styl aranżacji wnętrz, który został wykreowany na kanwie baroku, a który dominował w europejskich pałacach praktycznie przez cały XVIII wiek. Mimo że zachował specyficzną dla baroku elegancję, formy rokokowe są już znacznie uproszczone, nieco lżejsze i zdecydowanie bardziej funkcjonalne.
Charakterystyczne umeblowanie
Rokokowe meble to znane i funkcjonalne konstrukcje. Na ówczesnych projektach do dziś bazuje wielu producentów krzeseł, stołów czy sof. Dominować powinny meble tapicerowane, dodatkowo okryte tkaninowymi kapami, które ukrywają dość proste, czasem wręcz prymitywne konstrukcje. Specyficznym dla stylu meblem jest serwantka, z której jednak dziś coraz częściej się rezygnuje, zastępując ją innymi dekoracjami charakterystycznymi dla wnętrz rokokowych.
W połowie drogi między wyposażeniem a umeblowaniem należy umieścić dość duże, choć często mające nietypowe kształty klatki dla ptaków. W nowoczesnych wnętrzach projektanci decydują się na ustawienie ich również bez ptaków. Wtedy używa się bardziej fantazyjnych konstrukcji, często bogato zdobionych.
Mnogość form
Barok był stylem na wskroś bogatym. Rokoko rezygnuje z tych dekoracji, które sprawiają, że wnętrza przestają być wygodne, pozostając jednak przy tych, które funkcjonalności nie ograniczają. Jako dekoracje wykorzystuje się więc nadal liczne, często niemałych rozmiarów misternie zdobione naczynia. Jako motywy dekoracyjne wykorzystuje się przede wszystkim kwiaty i pokrewne motywy roślinne, ale także kogucie grzebienie, muszle czy stylizowane płomienie.
W oryginalnych rokokowych wnętrzach spotkać można naprawdę przeróżne rozwiązania zdobnicze. W niektórych pojawiały się wzory geometryczne, zwierzęce, abstrakcyjne, jednak nawet wówczas dominantę stanowiły raczej motywy roślinne.
Szczególną uwagę należy tu poświęcić surtout de table, czyli specjalnemu dodatkowi ustawianemu na stół. To skrzyżowanie świecznika, wazonu, stojaka na pojemniki z przyprawami i jeszcze czasem innych przedmiotów, było ustawiane na środku stołu i swoją nietypową bryłą i bogatymi zdobieniami przyciągało uwagę gości.
Początek ery dodatków
Rokoko jest na dobrą sprawę pierwszym w historii stylem, w którym pojawiły się dodatki, bibeloty, czyli przedmioty, które miały wyłącznie znaczenie dekoracyjne. Niewielkie figurki, najczęściej wykonane z ceramiki, rzadziej ze srebra, miały świadczyć o bogactwie właścicieli domów, dziś natomiast są miłym akcentem historycznym. Między innymi z tego powodu bardzo często wybór pada na te, które przedstawiają scenki rodzajowe z życia XVIII-wiecznego pałacu lub dworu. Po pewnym czasie bardzo dekoracyjne stały się też przedmioty użytkowe i również tę tradycję kultywuje się we współczesnych wnętrzach rokokowych, aczkolwiek już znacznie bardziej zwracając uwagę na ergonomię stosowanych rozwiązań.
Kłopotliwe światło
Oświetlenie wnętrz rokokowych z oczywistych powodów nie było szczególnie dobre. Dziś niedobór światła byłby olbrzymim problemem, dlatego warto stosować liczne źródła światłą rozproszonego, które nie razi tak bardzo w tradycyjnych wnętrzach, ale pozwala z nich wygodnie korzystać. Jeśli chodzi o światło dzienne, to odpowiednio dobierając dekoracje okienne, można go wpuścić do wnętrza dość sporo, co kiedyś było dużo trudniejsze. Należy jednak pamiętać, że rokoko, będąc stylem bardzo ozdobnym, wiąże się też z pewnymi problemami z oświetleniem. Niedobór światła trzeba umiejętnie wykorzystać jako dekorację, zamiast agresywnie z tym walczyć.
