Przygotowanie wystroju wnętrza wymaga specyficznych umiejętności. Aranżacja nie jest bowiem wyłącznie przejawem artystycznej wolności, ale przede wszystkim próbą zamknięcia w estetycznej formie maksymalnie funkcjonalnych rozwiązań.
Od projektanta wymaga się, żeby połączył w estetyczny sposób różne,
często pozornie sprzeczne ze sobą zarówno pod względem funkcjonalnym, jak i dekoracyjnym elementy. W przypadku ekskluzywnych aranżacji dodatkową trudnością jest konieczność nadania całemu wystrojowi posmaku luksusu – niekoniecznie barokowego, ociekającego przepychem, ale z pewnością wysublimowanego, stonowanego, ale wyraźnego. Każda aranżacja musi być zaprojektowana od zera – nie istnieje coś takiego, jak znane i cenione szablony, choć oczywiście pewne rozwiązania powtarza się przy niektórych wnętrzach.
Wiedza projektantów musi obejmować nie tylko znajomość zasad estetyki, ale także wiele zagadnień stricte technicznych, jako że przygotowanie aranżacji nie ogranicza się do zaplanowania kolorów – jeśli opracowywane są wykończenia ścian, to zadaniem projektanta jest uwzględnić specyfikę stosowanych materiałów i w razie konieczności zasugerować inne rozwiązania, które ze względów technologicznych będą korzystniejsze. Co zaś tyczy się umiejętności, nadrzędną jest rozwiązywanie problemów w sposób nieszablonowy. W praktyce bowiem wszystkie wnętrza w stanie surowym są do siebie bardzo podobne. Dopiero praca projektanta i później ekip wykonawczych przy wdrażaniu konkretnych aranżacji prowadzi do powstania pomieszczeń niezwykłych. Można więc powiedzieć, że przy każdym zleceniu projektant wnętrz staje przed tym samym problemem (choć oczywiście z pewnymi zmianami wynikającymi z wielkości czy stylu pomieszczeń albo budżetu na projekt), ale rozwiązać go musi za każdym razem choćby odrobinę inaczej. W przeciwnym wypadku wnętrza nie różniłyby się od siebie.
Połączenie wiedzy i umiejętności praktycznych projektanta owocuje aranżacjami, które są piękne i trwałe. Nie można tego rozdzielić – nawetnawet jeśli projektant ma świadomość, że wykończone według jego pomysłu wnętrze będzie rearanżowane za rok, dwa, pięć albo dziesięć, nie może rozważać użycia materiałów gorszej jakości: wszystkie wnętrza muszą być idealne, a w przyszłości to inwestor będzie podejmował decyzje co do dalszego ich losu.