Loft
Styl loftowy jest przez wielu uznawany za potomny względem industrialnego. Nie jest to prawda, a nawet gdyby oba style były ściślej powiązane, należałoby raczej uznać loft za styl pierwotny, ponieważ industrialny tworzy wnętrza na wzór przemysłowych, a loftowy jedynie przysposabia wnętrza pofabryczne do ich nowej funkcji. Dziś oczywiście również tworzy się wnętrza w tym stylu od zera, jednak wychodzi się z nieco innych założeń niż przy stylu industrialnym.
Wnętrze bez remontu
Kiedy powstawały wnętrza określane dziś mianem loftowych, nikt nie zadawał sobie trudu z nazywaniem koncepcji aranżacyjnej. Wykorzystywano po prostu pustostany po fabrykach, których wnętrz generalnie nie remontowano. Stąd w dziś przygotowywanych aranżacjach dąży się do odtworzenia wykończeń wyglądających jak eksploatowane przez wiele lat cegły, beton lub podobne materiały.
Ponieważ we wnętrzach przemysłowych pozostawiano widoczne również instalacje, także i one prowadzone są w widoczny sposób. Rury, przewody, dodatkowe elementy instalacji umieszczane są w widocznych miejscach i stanowią podstawowy element dekoracyjny.
Złagodzony chłód
Przemysłowe posadzki są niepraktyczne we wnętrzach mieszkalnych i dlatego stanowią ten element, który w loftowych wnętrzach najbardziej odstaje od pierwotnych projektów tego stylu. Wykańcza się je drewnem lub płytkami ceramicznymi. Kontrastuje to ze szkłem i stalą konstrukcyjną, które wykorzystuje się na przykład do budowy schodów i przepierzeń.
Swego rodzaju manewrem ocieplającym wnętrze jest też używanie mebli wykonanych z ciepłych i przyjemnych w dotyku materiałów. Ponieważ jednak muszą one jakkolwiek nawiązywać do wnętrz industrialnych, niesłabnącą popularnością cieszą się na przykład meble z tworzyw sztucznych. W nowoczesnych wnętrzach o wyższym standardzie dość powszechnie wykorzystuje się meble tapicerowane, a materiałem obiciowym najczęściej jest naturalna skóra w ciemnych kolorach.
Industrialny minimalizm
Styl loftowy jest stylem minimalistycznym. Nie ma tutaj elementów zbędnych, a meble nierzadko są wielofunkcyjne. Wynika to z faktu, iż styl ten powstał jako opis wnętrz wykorzystywanych przez ubogą bohemę artystyczną, ludzi bez grosza przy duszy, których jedyną dekoracją często było jedno albo dwa zdjęcia, niekoniecznie nawet w ramach.
Formą rekompensaty za surowość stylu jest jego wielobarwność, którą dziś się dopuszcza, a która dawniej wynikała z tego, że wyposażenie stanowiły elementy różne, które udało się zebrać lub kupić w niskiej cenie. Jednocześnie też zmieniały się kształty i dziś styl loftowy jest pod tym względem jednym z najbardziej innowacyjnych w katalogu.
Surowy czy bogaty?
Trudno jest jednoznacznie rozsądzić, czy styl loftowy jest stylem surowym. Dziś na pewno nie należy go traktować jako rozwiązania dla ubogich inwestorów, ponieważ przede wszystkim wykończenie ścian będzie pracochłonne i wygeneruje spory koszt. Jeśli jednak chodzi o wyposażenie, to niezależnie od półki cenowej często są to najbardziej praktyczne rozwiązania, jakie można znaleźć na rynku.
Bogactwo funkcjonalne w tym stylu kontrastuje z oszczędnością. Nie jest to styl dla „kolekcjonerów”, ale daleko mu w nowoczesnym wydaniu do spartańskiego. Określeniem znacznie bliższym stanowi faktycznemu byłoby nazwanie loftu stylem rozsądnego minimalizmu. Można korzystać z dość drogich i luksusowych materiałów, natomiast sama ilość mebli czy sprzętów powinna być raczej ograniczona do minimum, co dość dobrze opisuje działanie przemysłowców: jak najmniej jak najwydajniejszego sprzętu. Zasada ta wymagała tylko drobnych modyfikacji, aby można ją było odnieść do wnętrz mieszkalnych.
