Marynistyczny
Styl marynistyczny jest ponadczasowy, a jego różne wersje są popularne na całym świecie. Najpopularniejsze wersje – morskie czy oceaniczne – są dziś bardzo bogate i wymagają sporej ilości oryginalnych dodatków, ale tak naprawdę jako podtyp stylu marynistycznego należy – choć w oczywisty sposób wbrew nazwie – zaliczyć także uboższe warianty stworzone przez żeglarzy śródlądowych.
Pochodzenie nie tak oczywiste
Styl jako taki rozwijał się niezależnie w wielu rejonach, natomiast nie powstawał on w sposób uporządkowany. Wybijanie w domach okien w kształcie bulaja, co zresztą jest do dziś popularnym zwyczajem wśród marynarzy, było raczej wyrazem identyfikacji, a nie miało znaczenia estetycznego. Dopiero w XIX i XX wieku styl wnętrzarski upowszechnił się, co wymagało swego rodzaju opracowania jego zasad. Wcześniej ich po prostu nie było, a fakt, że wnętrza domów marynarzy i ich rodzin przypominały po trosze kajuty okrętowe, wynikał w głównej mierze z przyzwyczajenia.
Można więc spojrzeć na styl marynistyczny na dwa sposoby. Część aranżacji – ta uboższa i nieco przypadkowa, będzie odpowiednikiem pierwotnego stylu, natomiast bogate, często niemal przesadnie dekoracyjne wnętrza będą pochodnymi uporządkowanego, opisanego stylu stworzonego przez projektantów jako dość luźna interpretacja pierwotnych wnętrz.
Oczywiste kolory
Dominujące w stylu marynistycznym są albo odcienie beżu, écru i brudnej bieli, albo bieli i różnych odcieni niebieskiego. Te pierwsze zestawienia są charakterystyczne dla prostszych, mniej skomplikowanych aranżacji, natomiast drugie – dla typowego stylu okrętowego. Meble generalnie powinny być ciemne, ponieważ to z ciemnych gatunków drewna wykonywano meble okrętowe. Wszystkie kolory powinny być nieco spłowiałe albo przetarte – styl marynistyczny inspirowany jest wyobrażeniem o wnętrzu okrętu będącego w eksploatacji, a nie spuszczanego na wodę.
Równie oczywiste dodatki
W stylu okrętowym można wykorzystać wiele różnych dodatków. Samo wyposażenie jest tu bowiem dość skromne i właśnie na różnego rodzaju akcesoriach spoczywa ciężar nadania wnętrzu charakteru. Mogą to być albo sieci rybackie i ich elementy, mogą to być elementy wyposażenia statków, czyli globusy, stojaki na mapy, stoliki nawigacyjne, busole, astrolabia i sekstansy, ale można też styl urozmaicić nowoczesnymi dodatkami, pamiętając jednak o tym, że kształty większości przedmiotów powinny być obłe.
We wnętrzu marynistycznym nie wymaga się zachowania realizmu. Zawieszenie dzwonu alarmowego na bardzo dużej wysokości nie będzie problemem, tak samo, jak umieszczenie na wewnętrznej ścianie imitacji bulaja z umieszczonym zań wycinkiem fototapety. Liczy się jednak jakość takich dodatków i przy aranżacji wnętrza warto poszukać elementów oryginalnych, a nie jedynie stylizowanych.
Styl bardzo osobisty
Styl marynistyczny pozwala na nadanie wnętrzom bardzo osobistego, prywatnego charakteru. Doskonale sprawdza się w gabinetach, bo to kajuty, a nie mesy były najładniej urządzone i w nich znajdowało się wiele akcesoriów i dodatków. Marynistyczne aranżacje pozwalają również na wyeksponowanie prywatnych pamiątek czy zdjęć rodzinnych. Jest to co prawda bliższe romantycznemu wyobrażeniu o życiu na okręcie, niż faktycznym możliwościom dekoracji kajut marynarzy, jednak w tym stylu zawsze wiele było romantycznych dążeń i nie należy się ich pozbywać. Styl marynistyczny nie jest bowiem kopią wnętrza statku, tylko raczej spełnieniem marzeń o dalekich podróżach, które dzięki niemu można odbyć w przyjemnym i bezpiecznym otoczeniu.
